bez powodu

См. также в других словарях:

• nie bez — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na występowanie lub posiadanie czegoś w mniejszym stopniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pisarz nie bez talentu. Postąpił tak nie bez powodu. Cicha okolica nie bez pewnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powód — m IV, D. powódwodu, Ms. powódwodzie; lm M. powódwody 1. «przyczyna, racja; pobudka» Błahy, dostateczny, istotny, prawdziwy, ważny powód. Powód niezadowolenia, gniewu. Powód do rozmowy, do rozwodu, do wdzięczności, do zobaczenia się z kimś. Dać… …   Słownik języka polskiego

• mucha — ż III, CMs. musze; lm D. much 1. «Musca domestica, dwuskrzydły owad z rodziny o tej samej nazwie, bardzo pospolity, niebezpieczny z powodu przenoszenia drobnoustrojów chorobotwórczych» Dokuczliwa, natrętna mucha. Brzęczenie much. Opędzać się od… …   Słownik języka polskiego

• darmo — 1. «bez jakichkolwiek zobowiązań i świadczeń; bezpłatnie, za nic» Darmo coś robić. Dostać, wziąć coś darmo a. za darmo. To jest darmo. Mieszkać u kogo za darmo. ◊ Pół darmo, na pół darmo, za pół darmo «za bezcen, bardzo tanio» 2. «niepotrzebnie,… …   Słownik języka polskiego

• darmo — 1. Na darmo «na próżno, bez skutku»: Kawalerowie z najznamienitszych rodów dniem i nocą szturmują szwedzki dwór, ale jak dotąd na darmo. Viva 4/2000. 2. Nie (na) darmo «nie bez przyczyny, nie bez powodu»: Wiedziałam, że coś się stanie, wiedziałam …   Słownik frazeologiczny

• mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

• cieszyć — ndk VIb, cieszyćszę, cieszyćszysz, ciesz, cieszyćył «sprawiać radość; radować, weselić» Cieszył ją cały świat. Piękny widok cieszy oczy. cieszyć się «doznawać radości, zadowolenia; radować się, weselić się» Cieszyć się życiem a. z życia. Cieszyć… …   Słownik języka polskiego

• głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia …   Słownik języka polskiego

• powód — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. powódwodu, Mc. powódwodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} czynnik wywołujący w sposób bezpośredni lub pośredni dane zjawisko; uzasadniona przyczyna czegoś; racja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błahy, dostateczny, istotny, ważny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głupi — 1. pot. Być uczesanym, ostrzyżonym na głupiego jasia «mieć grzywkę podciętą równo nad brwiami» 2. pot. Głupi jak but (z lewej nogi); głupi, tępy jak noga stołowa (stołowe nogi) «bardzo głupi, tępy, nierozgarnięty, niedouczony»: Spotkał się z… …   Słownik frazeologiczny

• rozchichotać się — dk IX, rozchichotać sięoczę się (rozchichotać sięocę się), rozchichotać sięoczesz się (rozchichotać sięocesz się), rozchichotać sięocz się, rozchichotać sięał się «zacząć chichotać bez umiaru» Dziewczynki rozchichotały się bez powodu …   Słownik języka polskiego